wit-zwart door het Bergische Land

De bestemmingen zijn in het door Duitse spoor- en tramwegen gebruikte "Bahnschrift" weergegeven. Deze gestandaardiseerde schreefloze letter is gedefinieerd is aan de hand van de DIN-normering uit 1936. Het was een veelgebruikt standaardlettertype voor bewegwijzering, kentekens, en teksten bij spoor- en tramwegen. 

Tramlijn 25 van Wuppertal-Elberfeld naar Dönberg was de laatste metersporige tramlijn van Wuppertal. Op 31 juli 1970 werd de lijn opgeheven. Over de 15 kilometer lange smalspoortramlijn 5 van Dönberg naar de Bergische Großstadt Solingen was de tram bijna vijf kwartier onderweg. Lijn 5 naar Solingen is ruim een jaar - op 3 mei 1969 - voor sluiting van de laatste metersporige tramlijn opgeheven. Er waren na 1970 nog uitsluitend normaalsporige tramlijnen in Wuppertal maar die zouden in de periode tot en met mei1987 ook verdwijnen.

Tramlijn 15 van de Wuppertaler Stadtwerke AG bereikte bij Hasten het grondgebied van Remscheid. Remscheid beschikte sinds 1893 over een eigen elektrisch trambedrijf. Bij veel trambedrijven in Duitsland was "Gemeinschaftsverkehr" gebruikelijk. Dat is het gezamenlijk exploiteren van een tramlijn. Zodoende konden de trams van de Wuppertaler lijn 15 over de sporen van het trambedrijf van Remscheid doorrijden naar de Markt en de Friedrich Ebertplatz. 

In Cronenfeld bevond zich de splitsing van de lijnen van Wuppertal naar Remscheid en Solingen. Op de tak naar Solingen bevond zich ook het depot Cronenberg. 

De tussenhalte Kohlstrasse bevond zich aan de noordkant van Wuppertal Elberfeld op de tak naar Dönberg.

In de streek rond Wuppertal waren veel toeleveranciers voor de spoor- en trambouw gevestigd. Slotenfabrikant Kiekert had een fabriek in Heiligenhaus. De Bergische Stahl Industrie (BSI) leverde koppelingen . De firma Brose die lijn- en richtingfilms produceerde was in Wuppertal gevestigd. Uiteraard is de afgebeelde richtingfilm van het fabrikaat Brose. De firma leverde aan veel trambedrijven in binnen en buitenland. In het Duitse taalgebied werd de eigennaam van de fabrikant zelfs een soortnaam voor het product; de Broseband!

We zijn aan het einde van onze rondrit door het Bergische land gekomen. Vanuit Solingen keren we terug naar het stadsgebied van Wuppertal. Het eindpunt van tramlijn 5 aan de noordkant van Elberfeld was Dönberg. Een rit vanuit Solingen naar Dönberg vergde iets meer dan een uur. In 1929 werden de zelfstandige gemeentes rond het dal van de Wupper verenigd in de nieuw gevormde stad Wuppertal. De stad ontstond door samenvoeging van de steden Elberfeld, Barmen, Cronenberg, Vohwinkel en Ronsdorf. door de uitgestrektheid was het een gebied dat zich goed leende voor ontsluiting door een interlokaal tramnet.

Vanuit het Wuppertaler stadsdeel Barmen bestond er een tweede tramverbinding met Remscheid via Ronsdorf. Na het passeren van Ronsdorf werd het grondgebied van Remscheid bereikt . Er waren ook ingekorte diensten tot Ronsdorf Fachschule. Deze verbinding werd in 1959 opgeheven.

De trams van de lijnen naar Ronsdorf en Remscheid waren ondergebracht in de remise Kapellen. Het tramdepot bestond uit twee hallen met een fraaie gebogen in beton uitgevoerd dakconstructie. Het remisecomplex is in 1913 gebouwd voor de destijds geplande snelle interlokale tramlijnen tussen Barmen, Remscheid en Solingen.

Vanaf het eindpunt Ronsdorf rukken we denkbeeldig in naar de Wagenhalle Kapellen en beëindigen daar bij de remise onze rondgang per tram door het Bergische land.